31.
| 1 | Huius aram strui in urbis Romae curia petunt, hoc est, quo plures conveniunt christiani. |
| 2 | Omnibus in templis arae, ara etiam in templo victoriarum. |
| 3 | Quoniam numero delectantur, sacrificia sua ubique concelebrant. |
| 4 | Quid est nisi insultare fidei, unius arae sacrificium vindicare? Ferendumne istud, ut gentilis sacrificet, et christianus intersit? Hauriant, inquit, hauriant vel inviti fumum oculis, symphoniam auribus, cinerem faucibus, thus naribus, et aversantium licet ora excitata focis nostris favilla respergat. |
| 5 | Non illi satis sunt lavacra, non porticus, non plateae occupatae simulacris? Etiamne in communi illo concilio non erit communis conditio? Obstringetur pia senatus portio obtestantium vocibus, adiurantium sacramentis. |
| 6 | Si refutet, videbitur mendacium prodere: si acquiescat, sacrilegium confiteri. |